Dieta ketogeniczna: niezrównane podejście do walki z chorobą Alzheimera

Szacowany czas czytania: 30 minuty

Notka autora: Jako licencjonowany doradca ds. zdrowia psychicznego z 16-letnim doświadczeniem w prywatnej praktyce spędziłem ostatnie sześć lat na przechodzeniu na dietę ketogeniczną osób z chorobami psychicznymi i zaburzeniami neurologicznymi. Napisanie tego artykułu zajęło mi dużo czasu i nie wiem dlaczego. Myślę, że jako osoba, która cierpiała na zaburzenia funkcji poznawczych w mojej osobistej historii zdrowia, ten post był emocjonalny i trudny do obiektywizmu. Nie miałem choroby Alzheimera (dzięki Bogu), ale miałem upośledzenie funkcji poznawczych kogoś z Choroba Alzheimera stopnia 1. Ponadto, jako doradca ds. zdrowia psychicznego, siedzę z pacjentami, którzy obserwują, jak ich bliscy oddalają się od nich z powodu tej choroby. Badania na ten temat są znacznie bardziej zaawansowane niż we wrześniu 2021 r., kiedy zakładałem tego bloga. Tak bardzo, że czuję się całkiem pewnie w mocnym stwierdzeniu, które poczyniłem, tworząc tytuł „Dieta ketogeniczna: niezrównane podejście do zwalczania choroby Alzheimera”. A teraz coś głęboko w moich jelitach mówi mi, że już czas. Piszę ten artykuł na blogu w nadziei, że ktoś (taki jak ty) go znajdzie i pozna skuteczny sposób na znaczne spowolnienie lub zatrzymanie postępu choroby u siebie lub kogoś, kogo kocha.

Wprowadzenie

Nie zamierzam wchodzić w to, czym jest choroba Alzheimera ani w wskaźniki jej rozpowszechnienia. Jeśli odwiedzasz ten post, prawdopodobnie jesteś tutaj, aby dowiedzieć się o lepszych opcjach leczenia, a czas jest najważniejszy. Procesy neurodegeneracyjne, takie jak demencja, są stanami wrażliwymi na czas. Im dłużej zwlekasz z leczeniem podstawowych przyczyn, tym więcej wyrządzasz szkód. Niemniej jednak ważne jest, aby najpierw zapoznać się z istniejącymi metodami leczenia i ich wadami. Ta wiedza pozwoli Ci zestawić je z potencjalnymi zaletami diety ketogenicznej dla Ciebie lub Twoich bliskich.

Obecne możliwości leczenia choroby Alzheimera są ponure. Obecnie zatwierdzone leki – zazwyczaj inhibitory cholinoesterazy i antagoniści receptora NMDA – mają głównie na celu opanowanie objawów, a nie zwalczanie podstawowych mechanizmów chorobowych napędzających proces neurodegeneracyjny.

Inhibitory cholinoesterazy, takie jak Donepezil (Aricept), Rivastigmine (Exelon) i Galantamina (Razadyne). Leki te działają poprzez spowolnienie rozkładu acetylocholiny, neuroprzekaźnika zaangażowanego w pamięć i funkcje poznawcze, którego często brakuje u pacjentów z chorobą Alzheimera. Częste działania niepożądane mogą obejmować nudności, wymioty i biegunkę.

Antagoniści receptora NMDA, tacy jak memantyna (Namenda). Lek ten działa poprzez regulację aktywności glutaminianu, innego neuroprzekaźnika, który odgrywa rolę w pamięci i uczeniu się. Nadmierna aktywność glutaminianu może powodować uszkodzenia komórek, czemu próbuje zapobiegać memantyna. Potencjalne działania niepożądane obejmują zawroty głowy, bóle głowy i dezorientację.

Chociaż te leki mogą zapewnić tymczasową ulgę w przypadku niektórych objawów, takich jak zaburzenia pamięci i dezorientacja, często nie udaje im się zatrzymać, a nawet spowolnić postępu choroby. Co więcej, leki te wiążą się z całą litanią potencjalnych skutków ubocznych, od nudności i biegunki po poważne zaburzenia rytmu serca.

Ale co z obietnicą leków anty-amyloidowych beta (Aβ)? Obiecano je jako lekarstwo i jeśli wytrzymamy trochę dłużej, ten cudowny lek naprawi chorobę Alzheimera. Prawidłowy?

Leki te zagrażają długoterminowemu zdrowiu mózgu. Więc dlaczego, u licha, mielibyśmy używać tego w chorobie Alzheimera? I dlaczego neurolodzy nie udzielają pacjentom odpowiedniej świadomej zgody na ograniczenia i niebezpieczeństwa związane z używaniem leków w celu leczenia objawów choroby Alzheimera? Próbując tymczasowo złagodzić objawy, możemy nieumyślnie zaostrzyć ogólny przebieg choroby.

W kolejnych sekcjach zagłębimy się w procesy patologiczne leżące u podstaw choroby Alzheimera i zbadamy, w jaki sposób dieta ketogeniczna może wchodzić w interakcje z tymi mechanizmami – i dlaczego masz absolutne prawo wiedzieć o niej jako potencjalnym leczeniu dla siebie lub kogoś, kogo kochasz .

Zajęcie się hipometabolizmem mózgu w chorobie Alzheimera: wykorzystanie diety ketogenicznej

Centralnym elementem patologii choroby Alzheimera jest zjawisko znane jako hipometabolizm mózgu. Pozwólcie, że wyjaśnię lepiej, co oznacza ten termin.

Hipometabolizm mózgowy odnosi się do stanu obniżonej aktywności metabolicznej w mózgu, charakteryzującego się zmniejszonym wychwytem i wykorzystaniem glukozy – podstawowego źródła energii dla komórek mózgowych. To katastrofalne spowolnienie metabolizmu to nie tylko zwykły brak energii, chociaż i to byłoby wystarczająco niszczycielskie. Wywołuje kaskadę szkodliwych skutków, które upośledzają funkcje neuronów i zakłócają komunikację między komórkami mózgowymi.

Neurony są wysoce zależne od energii; nawet niewielki deficyt energetyczny może znacząco wpłynąć na ich zdolność do funkcjonowania. Bez możliwości wykorzystywania glukozy jako paliwa stają się mniej wydajne w przekazywaniu sygnałów, a ich zdolność do tworzenia nowych połączeń, niezbędnych do uczenia się i zapamiętywania, jest zagrożona. Z czasem utrzymujący się hipometabolizm może prowadzić do utraty neuronów, a następnie zmniejszenia objętości mózgu (kurczenia się mózgu), co przyczynia się do pogorszenia funkcji poznawczych i pojawienia się objawów związanych z chorobami takimi jak choroba Alzheimera. Stąd hipometabolizm mózgu stanowi kluczowy czynnik w patogenezie różnych zaburzeń neurodegeneracyjnych.

Pozwólcie, że wyrażę się bardzo jasno, na wypadek gdyby ostatnie zdanie nie trafiło w sedno.

To nie jest przedmiotem debaty ani sporu w społeczności naukowej. Badania obrazowe mózgu konsekwentnie wykazały zmniejszony wychwyt glukozy w niektórych obszarach mózgu osoby z chorobą Alzheimera. Liczne recenzowane badania powiązały tę zmniejszoną aktywność metaboliczną ze spadkiem funkcji poznawczych i utratą pamięci, które charakteryzują chorobę Alzheimera.

Nie jest to hipotetyczny związek ani zwykła korelacja, ale mocno ugruntowany aspekt patologii choroby. Dlatego hipometabolizm mózgu nie jest skutkiem ubocznym ani skutkiem choroby Alzheimera; to podstawowa część samego procesu chorobowego.

W obliczu tych niepodważalnych dowodów celowanie w hipometabolizm w mózgu jawi się jako kluczowa, być może nadrzędna strategia walki z chorobą Alzheimera. Jednak pomimo swojej podstawowej roli w postępie choroby, hipometabolizm mózgu pozostaje nierozwiązany przez obecne leki lub standardowe metody leczenia choroby Alzheimera.

Hipometaboliczna struktura mózgu w AD

Jak wcześniej wspomniano, w AD to zaburzenie metaboliczne jest szczególnie widoczne w określonych obszarach mózgu, które są krytyczne dla pamięci i funkcji poznawczych. Dwa często zaangażowane regiony to płat ciemieniowy i tylna kora zakrętu obręczy.

Płat ciemieniowy, znajdujący się blisko tylnej części mózgu, jest odpowiedzialny za różne zadania, w tym nawigację przestrzenną, uwagę i przetwarzanie języka. Jej upośledzenie może prowadzić do trudności w wykonywaniu tych zadań, objawiających się łatwo gubieniem się, trudnościami z utrzymaniem uwagi czy problemami z czytaniem lub rozumieniem mowy.

Tylna kora zakrętu obręczy, znajdująca się w środkowej części mózgu, odgrywa istotną rolę w odzyskiwaniu pamięci i kontroli poznawczej. Dysfunkcja w tym obszarze może przyczyniać się do trudności w przypominaniu sobie informacji i podejmowaniu decyzji, które są charakterystycznymi objawami AZS.

Ponieważ zdolność tych regionów do efektywnego wykorzystania glukozy zmniejsza się, zmniejsza się również ich zdolność do wykonywania tych krytycznych zadań, znacząco przyczyniając się do pogorszenia funkcji poznawczych obserwowanego w AD.

Ale nie chcę sprawiać wrażenia, że ​​to tylko kilka obszarów mózgu, które stają się hipometaboliczne w chorobie Alzheimera.

W chorobie Alzheimera hipometabolizm mózgu nie ogranicza się do jednego obszaru, ale raczej objawia się w sposób progresywny, wpływając na różne regiony w czasie. Chociaż prawdą jest, że płat ciemieniowy i tylna kora zakrętu obręczy należą do najwcześniej i najpoważniej dotkniętych chorobą, w miarę postępu choroby inne obszary mózgu również doświadczają zmniejszonego wychwytu i wykorzystania glukozy.

Warto zauważyć, że płat czołowy, siedziba naszych funkcji wykonawczych, takich jak podejmowanie decyzji, rozwiązywanie problemów i kontrola emocjonalna, ostatecznie staje się hipometaboliczny w późniejszych stadiach choroby. Ten spadek metabolizmu w płacie czołowym może prowadzić do zmian behawioralnych, zaburzeń oceny i trudności w wykonywaniu rutynowych zadań.

Ale problem hipometabolizmu mózgu nie kończy się tylko na tym.

W chorobie Alzheimera hipometabolizm mózgu podstępnie rozprzestrzenia się poza pierwotnie dotknięte obszary, stopniowo obejmując praktycznie całą korę mózgową, najbardziej zewnętrzną warstwę mózgu odpowiedzialną za funkcje wyższego rzędu. Szczególnie ważny jest płat skroniowy, w którym znajduje się hipokamp – epicentrum pamięci mózgu. Wraz ze spadkiem aktywności metabolicznej w tych regionach objawy związane z chorobą Alzheimera, takie jak utrata pamięci, stają się coraz bardziej widoczne. Wszechobecność tego zaburzenia metabolicznego podkreśla krytyczne znaczenie bezpośredniej walki z tym problemem.

Według publikacji z bazy danych National Center for Biotechnology Information (NCBI), naukowcy zaobserwowali zmniejszenie wykorzystania glukozy w określonych obszarach mózgu, co wskazuje na hipometabolizm mózgu. Zjawisko to występuje co najmniej 15 lat (ewentualnie 30) przed wystarczająco nasiloną manifestacją objawów związanych z chorobą Alzheimera. Chociaż istnieje możliwość wykorzystania obrazowania mózgu i analizy płynu mózgowo-rdzeniowego do oceny ryzyka choroby Alzheimera na ponad dekadę przed typowymi objawami, w tym łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, nie oczekuj, że Twój lekarz zaoferuje taki poziom badań w najbliższym czasie . Obecnie placówka medyczna nie traktuje wczesnych objawów poznawczych na tyle poważnie, aby je oferować.

Na szczęście mamy dietę ketogeniczną – dosłownie metaboliczną terapię mózgu.

Wywołanie stanu ketozy przesuwa źródło energii organizmu z glukozy na kwasy tłuszczowe, które rozkładają się na ciała ketonowe, takie jak beta-hydroksymaślan i acetooctan.

Dwa z tych ketonów, beta-hydroksymaślan i acetooctan, są absurdalnie skuteczne w omijaniu dysfunkcyjnego metabolizmu glukozy w mózgu. Mogą być szybko i wydajnie pobierane przez komórki mózgowe jako paliwo, w ten sposób ożywiając zaopatrzenie mózgu w energię.

Czy to wszystko jest teoretyczne? Bez obaw. Zachęcam do obejrzenia tego filmu, na którym mózg dosłownie rozświetla się energią po wstrzyknięciu tylko jednego z tych ciał ketonowych w badaniu naukowym.

Ale powiedziano ci, że mózg potrzebuje glukozy! Co stanie się ze mną lub z moją ukochaną osobą, jeśli ograniczymy węglowodany do tak niskiego poziomu? Twój mózg przetwarza całą glukozę, której potrzebuje twoje ciało glukoneogeneza, który dostarcza go w odpowiedniej ilości i harmonogramie. W rzeczywistości spożywanie zbyt dużej ilości węglowodanów mogło już na początku przyczynić się do powstania problemu hipometabolizmu w mózgu.

Kiedy ty lub twoja ukochana ograniczysz spożycie węglowodanów przez wystarczająco długi czas, organizm wykorzysta zarówno tłuszcz, który spożywasz, jak i tłuszcz, który spala, aby wytworzyć ketony. Jeśli ktoś jest niedożywiony lub ma niższą wagę, oznacza to po prostu, że zwiększamy spożycie tłuszczu w diecie, aby utrzymać energię i zminimalizować ryzyko utraty wagi.

Ponieważ mówimy o metabolizmie mózgu i energii mózgu, musisz wiedzieć, że diety ketogeniczne nie tylko ratują energię mózgu, zapewniając alternatywne źródło paliwa. Są również molekularnymi ciałami sygnalizacyjnymi.

A ponieważ dotyczy to energii, powinieneś wiedzieć, że włączają one ścieżki genów, które umożliwiają tworzenie większej liczby mitochondriów (elektrowni komórek), a także pozwalają istniejącym elektrowniom (mitochondriom) pracować wydajniej i lepiej funkcjonować. Jak możesz sobie wyobrazić, ma to wiele korzystnych skutków dla chorego na Alzheimera mózgu, który zmaga się z produkcją energii.

I mój Boże, czy ten jeden efekt diety ketogenicznej, który jest w stanie skorygować hipometabolizm mózgu, nie byłby takim darem niebios? Czy ten jeden efekt nie byłby lepszym leczeniem samym w sobie niż wszystkie leki, których obecnie używamy jako standard opieki? Tak! Absolutnie tak. I zostawiłbym ten artykuł na tym i wysłałbym cię w drogę ku uzdrowieniu twojemu (lub twoich bliskich). Ale w rzeczywistości dieta ketogeniczna zapewnia dodatkowe efekty, które są tak istotne w spowolnieniu lub zatrzymaniu postępu choroby Alzheimera. Chcę, żebyś poznał je wszystkie.

Czytaj dalej.

Stres oksydacyjny w chorobie Alzheimera: wykorzystanie mocy ketogenicznej

Biorąc pod uwagę, że upośledzenie funkcji mitochondriów jest motorem stresu oksydacyjnego (OS), nie powinno dziwić, że stres oksydacyjny jest częścią tego, co napędza proces chorobowy w chorobie Alzheimera (AD).

Dla tych, którzy nie znają tego terminu, stres oksydacyjny opisuje brak równowagi występujący w naszych ciałach między szkodliwymi cząsteczkami zwanymi reaktywnymi formami tlenu (ROS) a naszą zdolnością do obrony przed nimi. Nie możesz żyć i nie wytwarzać ROS, ponieważ są one normalną częścią metabolizmu, ale w mózgu osoby z chorobą Alzheimera stres oksydacyjny wykracza poza schematy, a niezdolność mózgu do walki z nim napędza postęp choroby, powodując uszkodzenie naszych neuronów, białka i DNA. To uszkodzenie nazywamy stresem oksydacyjnym. Ale jak wygląda stres oksydacyjny, gdy zachodzi w mózgu? Wygląda to na peroksydację lipidów i nieprawidłowe fałdowanie białek.

Sterowniki stresu oksydacyjnego w chorobie Alzheimera

Peroksydacja lipidów jest jednym z najczęstszych skutków stresu oksydacyjnego. Jest super destrukcyjny dla neuronów, ponieważ ich błony plazmatyczne zawierają duże ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są podatne na utlenianie. Proces ten zmienia właściwości błony komórkowej, wpływając na jej płynność, przepuszczalność oraz funkcję białek związanych z błoną. Obejmuje to kluczowe funkcje neuronów i zdolność neuronów do komunikowania się ze sobą.

Utlenianie białek prowadzi do zmiany struktury i funkcji białek. Może to zakłócać aktywność enzymów i funkcje receptorów, hamując normalne procesy biochemiczne i metaboliczne neuronów.

A co widzimy w mózgu osoby cierpiącej na Alzheimera, zmagającej się z ogromnymi ilościami stresu oksydacyjnego?

Stres oksydacyjny może zaostrzyć produkcję i akumulację beta-amyloidu. Ten peptyd może sam wywoływać stres oksydacyjny, tworząc błędne koło uszkodzeń. Ponadto białka i lipidy uszkodzone przez utlenianie mają skłonność do tworzenia agregatów, które mogą zaostrzać powstawanie blaszek amyloidu-beta.

Rola stresu oksydacyjnego jest również widoczna w hiperfosforylacji tau, innej charakterystycznej dla choroby Alzheimera. W warunkach stresu oksydacyjnego dochodzi do wzmożonej aktywacji kilku kinaz (enzymów dodających grupy fosforanowe do innych białek), co może prowadzić do hiperfosforylacji tau. Hiperfosforylowane tau jest bardziej podatne na agregację, co prowadzi do powstawania splotów neurofibrylarnych, kolejnej cechy charakterystycznej AD.

Dodatkowo stres oksydacyjny może prowadzić do śmierci neuronów w AD poprzez proces zwany apoptozą lub zaprogramowaną śmiercią komórki. Przewlekła ekspozycja na stres oksydacyjny może uruchomić ten szlak, prowadząc do utraty neuronów i pogorszenia objawów poznawczych.

Pozwólcie, że powtórzę to jeszcze raz, w inny sposób, na wypadek gdyby to nie trafiło do waszego sedna.

Stres oksydacyjny nie tylko odgrywa rolę obserwatora w chorobie Alzheimera. Nie jest to jedynie skojarzenie występujące w literaturze naukowej. Stres oksydacyjny w mózgu osoby z chorobą Alzheimera jest potężną i podstępną siłą, która aktywnie napędza rozwój i postęp choroby. Jego niekontrolowane rządy wyzwalają i przyspieszają upadek mózgu, nieubłaganie zaostrzając degenerację charakterystyczną dla choroby Alzheimera.

Niekontrolowany stres oksydacyjny napędza zdarzenia neurochemiczne prowadzące do powstawania charakterystycznych cech choroby Alzheimera: płytek amyloidu-beta i splotów tau.

Dlaczego stres oksydacyjny nie jest kontrolowany w mózgu osoby z chorobą Alzheimera? Ponieważ leki, które opracowujemy na tę chorobę, nie sięgają wystarczająco daleko w łańcuch przyczynowy, aby dać nam cokolwiek, na co moglibyśmy mieć nadzieję. Nie naprawiają energii mózgu. Nie zajmują się kaskadą stresu oksydacyjnego, który pojawia się w wielu przypadkach choroby Alzheimera z powodu kryzysu energetycznego mózgu.

Na szczęście mamy do dyspozycji dietę ketogeniczną, która pomaga zwalczać stres oksydacyjny w mózgu cierpiącym na chorobę Alzheimera.

Ale jakie są mechanizmy, dzięki którym dieta ketogeniczna to osiąga?

Diety ketogeniczne zmniejszają stres oksydacyjny

Po pierwsze, zwiększenie energii mózgu oraz poprawa liczby i funkcji mitochondriów, które są częścią diety ketogenicznej, to: ogromne dobrodziejstwo do walki ze stresem oksydacyjnym. Neurony potrzebują energii do podstawowego funkcjonowania i utrzymania komórek! Jak dobrze radzisz sobie z obowiązkami domowymi lub pracą, kiedy nie masz energii? Nie zbyt dobrze? Rzeczy się piętrzą, a rzeczy są ledwo ukończone lub zrobione źle? Dokładnie. Twój mózg potrzebuje ratunku energii, który pojawia się na diecie ketogenicznej, aby kontrolować stres oksydacyjny i zarządzać równowagą między stresem oksydacyjnym a ROS w mózgu.

Stwierdzono, że β-hydroksymaślan (BHB), pierwszorzędowe ciało ketonowe wytwarzane podczas ketozy, ma właściwości przeciwutleniające. Redukcję ROS uzyskuje się poprzez zwiększenie wydajności łańcucha transportu elektronów w mitochondriach, zmniejszenie wycieku elektronów, a następnie tworzenie się RFT. Obniżając ogólną produkcję RFT, BHB może pośrednio zmniejszyć obciążenie stresem oksydacyjnym.

Ale dieta ketogeniczna ma inne potężne sposoby, w jakie pomaga zmniejszyć stres oksydacyjny. Wykazano, że diety ketogeniczne są w stanie zwiększyć silny endogenny (wytwarzany w naszym organizmie) przeciwutleniacz znany jako glutation (GSH).

Wzrost produkcji glutationu, który obserwujemy na diecie ketogenicznej, jest prawdopodobnie spowodowany tym, że ketoza promuje produkcję NADPH, koenzymu, który odgrywa istotną rolę w regeneracji glutationu. Kiedy komórki mają odpowiednią podaż NADPH, mogą wydajniej przekształcać utleniony glutation (GSSG) z powrotem w jego zredukowaną, aktywną postać (GSH), utrzymując w ten sposób silną obronę antyoksydacyjną.

Wspomagając produkcję i regenerację glutationu, BHB pomaga utrzymać pulę aktywnego, zredukowanego glutationu, gotowego do neutralizacji RFT i zmniejsza stres oksydacyjny, wykazując własne, niezależne właściwości antyoksydacyjne. Ten symbiotyczny związek między BHB i glutationem służy wzmocnieniu obrony antyoksydacyjnej, szczególnie ważnej w mózgu, gdzie stres oksydacyjny może mieć niszczycielskie skutki.

Dlaczego nie mielibyśmy stosować diety ketogenicznej jako pierwszej linii obrony przed niszczącym działaniem stresu oksydacyjnego? Dlaczego nie miałoby to być potężne leczenie z wyboru, szczególnie w kontekście druzgocąco niewystarczającego wpływu na postęp choroby Alzheimera oferowanego jako nasz obecny standard opieki?

Czy uratowanie energii mózgu poprzez alternatywne źródło paliwa, zwiększona biogeneza mitochondriów i ulepszone właściwości przeciwutleniające w celu zmniejszenia stresu oksydacyjnego nie wystarczy, aby nominować tę terapię metaboliczną dla mózgu jako leczenie roku dla demencji? Byłoby. Ale wierzcie lub nie, jest więcej plejotropowych efektów diety ketogenicznej, o których będziecie chcieli wiedzieć.

Brak równowagi neuroprzekaźników w chorobie Alzheimera: efekt keto

Leki, które interweniują wyłącznie na poziomie równowagi i funkcji neuroprzekaźników, szczerze mówiąc, pomijają las na rzecz drzew. Skupiają się na produkcie końcowym długiego, kaskadowego procesu bez zajmowania się wcześniejszymi dysfunkcjami w mitochondriach, metabolizmie i regulacji stresu oksydacyjnego, które napędzają patologiczny postęp w kierunku choroby Alzheimera. Ale możesz być ciekawy, w jaki sposób dieta ketogeniczna może pomóc w problemach z neuroprzekaźnikami, które rozwijają się w chorobie Alzheimera, więc kontynuujmy naukę!

Wróćmy więc do przeglądu daremności leków skoncentrowanych na problemach z neuroprzekaźnikami obserwowanymi w chorobie Alzheimera, ale także posuńmy się naprzód w naszym zrozumieniu, w jaki sposób dieta ketogeniczna jest lepszą opcją radzenia sobie z nimi, gdy już się pojawią.

Trzymaj uchwyt na glutaminianie

Pamiętaj, czytając wcześniej w tym poście, że antagoniści receptora NMDA, tacy jak memantyna (Namenda), są lekami przepisywanymi w celu regulacji aktywności glutaminianu. Tak się składa, że ​​dieta ketogeniczna ma potężne efekty bez skutków ubocznych.

Dlaczego nie mielibyśmy wykorzystać w tym celu diety ketogenicznej i uniknąć skutków ubocznych zawrotów głowy, bólów głowy i dezorientacji, które są częścią tych leków?

Diety ketogeniczne modulują GABA

Jednak nie chodzi tylko o zmniejszenie toksycznego poziomu glutaminianu. Musi istnieć równowaga między pobudzającym neuroprzekaźnikiem glutaminianem a hamującym neuroprzekaźnikiem kwasem gamma-aminomasłowym (GABA). Jeden z głównych efektów diety ketogenicznej na chemię mózgu obejmuje (GABA), główny neuroprzekaźnik hamujący w mózgu. Badania wykazały, że ciała ketonowe mogą zwiększać produkcję GABA w mózgu. Jest to istotne w przypadku choroby Alzheimera, ponieważ sygnalizacja GABAergiczna jest często zaburzona u pacjentów z chorobą Alzheimera, a poprawa napięcia GABAergicznego może pomóc przywrócić równowagę w sieciach neuronowych zakłóconych przez chorobę.

Pamiętaj również, że we wstępie omówiliśmy stosowanie klasy leków znanych jako inhibitory cholinoesterazy. Celem tych leków było spowolnienie rozpadu acetylocholiny, neuroprzekaźnika, którego często brakuje u pacjentów z chorobą Alzheimera.

Ale co z acetylocholiną?

Acetylocholina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w pamięci i uczeniu się, a jego stężenie jest znacznie zmniejszone w chorobie Alzheimera. Chociaż dieta ketogeniczna nie zwiększa bezpośrednio poziomu acetylocholiny, wspiera zdrowie mózgu w sposób, który pomaga zachować funkcję acetylocholiny. Zmniejszając stres oksydacyjny i wspierając funkcje mitochondriów, dieta ketogeniczna chroni neurony cholinergiczne (neurony, które wykorzystują acetylocholinę do przekazywania sygnałów) przed uszkodzeniem.

Więc wiedząc, że stres oksydacyjny i uszkodzone mitochondria mogą upośledzać uwalnianie acetylocholiny i receptory, co powiesz na wykładniczą poprawę funkcji mitochondriów i zmniejszenie stresu oksydacyjnego poprzez potężne mechanizmy właściwe dla diety ketogenicznej? Podejrzewam, że u pacjentów z chorobą Alzheimera możemy zaobserwować poprawę poziomu acetylocholiny bez częstych skutków ubocznych w postaci nudności, wymiotów i biegunki.

Łagodzenie zapalenia nerwów w chorobie Alzheimera: terapeutyczny wpływ ketozy

Zapalenie nerwów występuje, gdy układ odpornościowy próbuje chronić mózg przed infekcją, urazem lub nieprawidłową akumulacją białka. Kiedy w mózgu zostaje uruchomiona odpowiedź immunologiczna, mikroglej i astrocyty aktywnie atakują zagrożenie. Kiedy atakują zagrożenie, wydzielają i uwalniają kilka zapalnych cytokin. I podobnie jak w strzelaninie, niektóre kule będą latać w nieprecyzyjny sposób i wystąpią pewne szkody uboczne.

Jeśli poziom stresu oksydacyjnego jest dobrze kontrolowany, mózg może się odbudować i naprawić w wyniku tego procesu; jeśli nie, to nie. W ten sposób zapalenie nerwów pomaga napędzać procesy neurodegeneracyjne.

Kiedy zapalenie nerwów stanie się chroniczne i nieubłagane, dosłownie zmieni to zachowanie tych mikrogleju (morfologię) i sprawi, że staną się one całkiem „szczęśliwe” i agresywne w swoim zachowaniu podczas radzenia sobie z napaściami. W tym stanie nadaktywności mikroglej zacznie zjadać i niszczyć neurony, które były tylko chore i mogły zostać uratowane!

Możesz sobie wyobrazić, jak słabo funkcjonujący układ odpornościowy, uszkodzona bariera krew-mózg (BBB) ​​niezdolna do ochrony mózgu lub wysoki poziom stresu oksydacyjnego spowodowany hipometabolizmem glukozy (słaba energia mózgu) lub niedoborami mikroelementów mogą napędzać nieprzerwaną kaskadę zapalenia nerwów . Nic dziwnego, że może przyczyniać się do rozwoju i progresji chorób neurodegeneracyjnych, w tym choroby Alzheimera.

Jeśli nadal czujesz się trochę zdezorientowany różnicami między stanem zapalnym układu nerwowego a stresem oksydacyjnym oraz ich powiązaniami, poniższy artykuł może okazać się pomocny.

Zanim przejdziemy do mechanizmów, dzięki którym dieta ketogeniczna zmniejsza zapalenie nerwów, przejrzyjmy nasze dotychczasowe zrozumienie.

Ketony napędzają mózgi i ratują energię mózgu. Jeśli mózg odczuwa głód energii, staje się zestresowany i pobudzony. Stres oksydacyjny przechodzi przez dach, a mikroelementy wyczerpują się, próbując utrzymać wszystko w ryzach. Neuroprzekaźniki stają się niezrównoważone (i neurotoksyczne w swoim braku równowagi; pamiętasz glutaminian?), a ich receptory neuroprzekaźników pękają i zakłócają szlaki komunikacyjne wymagane do utrzymania i funkcjonowania. Zapalenie nerwów występuje i jest generowane przez nieprzerwaną pętlę sprzężenia zwrotnego i osiąga stan przewlekły w mózgu.

Dowiedzieliśmy się również, że ciała ketonowe mogą bezpośrednio i pośrednio zwiększać zdolność antyoksydacyjną mózgu. A jeśli tak, to czy korzyści z diety ketogenicznej zostały zatrzymane? Gdyby to było „wszystko”, co dieta ketogeniczna mogłaby zaoferować neurodegeneracyjnemu procesowi mózgu, takiemu jak choroba Alzheimera, czy to nie wystarczy? Czy nie odczulibyśmy wielkiej ulgi, że jest coś, co pomaga poprawić wszystkie te mechanizmy chorobowe?

Chcielibyśmy! I my jesteśmy! Ale to nie jedyne sposoby, w jakie dieta ketogeniczna pomaga zwalczać zapalenie nerwów. Ten wpis na blogu mógłby się na tym zakończyć. Ale naprawdę chcę, żebyście zrozumieli, jak wiele plejotropowych efektów dieta ketogeniczna ma na zdrowie mózgu, więc wreszcie mogę wszystkim uświadomić, że nie mamy leków, które robią choćby ułamek tego!

Oswajanie mikrogleju: niewidoczne korzyści neurologiczne diety ketogenicznej

Jak omówiono wcześniej, komórki mikrogleju odgrywają kluczową rolę w zapaleniu nerwów.

Keto: główny regulator szlaków zapalnych

Istnieje wiele różnych mechanizmów, dzięki którym dieta ketogeniczna zwalcza stany zapalne, a jej działanie jako molekularnego ciała sygnalizacyjnego na różne szlaki zapalne jest naprawdę jednym z najbardziej imponujących z nich wszystkich!

Wpływ diety ketogenicznej na inflammasom NLRP3

Po pierwsze, BHB (jedno z tych ciał ketonowych wytwarzanych na diecie ketogenicznej) hamuje coś, co nazywa się inflammasomem NLRP3. Jest to kompleks białkowy, który odgrywa kluczową rolę we wrodzonej odpowiedzi immunologicznej i stanach zapalnych. Po aktywacji przez mikroglej i inne typy komórek, wyzwala uwalnianie cytokin prozapalnych, takich jak IL-1β i IL-18, które przyczyniają się do procesów zapalnych w organizmie.

Diety ketogeniczne odgrywają rolę w hamowaniu tego procesu. Hamując inflamasom NLRP3, BHB pomaga zmniejszyć uwalnianie cytokin prozapalnych i tłumić odpowiedź zapalną.

BHB może hamować inflammasom NLRP3 za pomocą wielu mechanizmów. Hamuje montaż kompleksu inflamasomu NLRP3, zapobiegając jego aktywacji. Hamuje wytwarzanie cytokin prozapalnych, takich jak IL-1β, poprzez zmniejszenie aktywacji inflammasomu. I może modulować aktywność czynnika transkrypcyjnego NF-κB, który reguluje ekspresję genów zaangażowanych w zapalenie.

Przeczytajmy jeszcze raz to ostatnie zdanie. Reguluje ekspresję genów zaangażowanych w proces zapalny. Pokaż mi lek farmaceutyczny na chorobę Alzheimera, który skutecznie to robi.

Ketogeniczne klucze do HCA2

Inną rolą beta-hydroksymaślanu (BHB), ketonu wytwarzanego na diecie ketogenicznej, jest jego interakcja z receptorem zwanym Receptorem kwasu hydroksykarboksylowego 2 (HCA2) lub receptorem sprzężonym z białkiem G 109A (GPR109A). To ciało ketonowe wiąże i aktywuje HCA2 i wysyła sygnał w komórce, aby zmniejszyć stan zapalny.

Porozmawiajmy teraz o prostaglandynach. Prostaglandyny są substancjami chemicznymi w naszych ciałach, które odgrywają rolę w stanach zapalnych. Działają jak posłańcy, którzy przenoszą sygnały do ​​komórek, mówiąc im, że mają stan zapalny. BHB zmniejsza produkcję tych prostaglandyn. Kiedy BHB aktywuje HCA2, wysyła sygnał do komórek, aby przestały wysyłać te zapalne wiadomości tekstowe. Innymi słowy, BHB działa jak przycisk „wyciszenia” komórek, uniemożliwiając im uwalnianie zbyt wielu wiadomości, które promują stan zapalny.

Zmniejszając produkcję prostaglandyn i tłumiąc odpowiedź zapalną, BHB pomaga kontrolować stany zapalne w organizmie. Jest to jeden ze sposobów, w jaki dieta ketogeniczna, ze zwiększoną produkcją BHB, może mieć działanie przeciwzapalne.

Dieta ketogeniczna: transformator osi jelitowo-mózgowej do zwalczania stanów zapalnych

Uważa się, że mikrobiom jelitowy wywiera wpływ na postęp choroby Alzheimera. Uważa się, że robi to poprzez wytwarzanie metabolitów przez mikrobiom, wpływ na neuroprzekaźniki, modulację układu odpornościowego i stanu zapalnego oraz potencjalny wpływ na integralność bariery krew-mózg (BBB).

Dieta ketogeniczna prowadzi do znaczących zmian w mikrobiomie jelitowym. Wspomaga wzrost pożytecznych bakterii, jednocześnie zmniejszając liczebność potencjalnie szkodliwych drobnoustrojów. Uważa się, że ta zmiana w składzie mikrobiologicznym ma głęboki wpływ na funkcjonowanie mózgu i stan zapalny w osi jelitowo-mózgowej.

Dlaczego? Ponieważ mikrobiom jelitowy wytwarza różne metabolity i cząsteczki sygnałowe, które mogą wchodzić w interakcje z układem nerwowym. Cząsteczki te mogą bezpośrednio wpływać na funkcjonowanie mózgu i modulować procesy zapalne. Zdolność diety ketogenicznej do zmniejszania stanu zapalnego może być przynajmniej częściowo zależna od jej wpływu na mikroflorę jelitową. To tylko jeszcze jeden mechanizm, dzięki któremu dieta ketogeniczna pomaga zwalczać zapalenie nerwów i moduluje jeszcze jeden podstawowy proces chorobowy obserwowany w otępieniu typu Alzheimera.

Dlaczego nie mielibyśmy zastosować interwencji, która promuje zdrowszy stan zapalny w mózgu u osoby cierpiącej na proces neurodegeneracyjny, taki jak choroba Alzheimera?

Jeśli chcesz zrozumieć wpływ diety ketogenicznej na niektóre inne czynniki związane z mikrobiomem omówione w tej sekcji, zapoznaj się z dodatkowymi artykułami poniżej, zanim przejdziesz do konkluzji.

Podsumowując: choroba Alzheimera i niezbędna rola diety ketogenicznej

Czy więc dieta ketogeniczna naprawi wszystkie podstawowe mechanizmy patologiczne, które są częścią twoich bliskich (lub twojego) pogorszenia funkcji poznawczych? Prawdopodobnie. Ale możliwe, że nie. Jeśli stres oksydacyjny jest dodatkowo napędzany przez obciążenie metalami ciężkimi, narażenie na toksyczność pleśni, ukryte infekcje lub wiele innych czynników, prawdopodobnie będziesz potrzebować dodatkowej pomocy. Postęp choroby może być spowodowany niewystarczającymi lub niedostatecznymi poziomami ważnych mikroelementów, których mitochondria potrzebują do rozwoju.

Istnieją różne czynniki napędzające chorobę Alzheimera i różne fenotypy. Celem tego artykułu nie jest spieranie się ani debata, czy dieta ketogeniczna naprawi wszystkie podstawowe mechanizmy patologiczne, które są częścią czyjegoś konkretnego postępu choroby.

Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi, że dieta ketogeniczna jest najbardziej wszechstronną i neuroprotekcyjną opcją leczenia, jaką mamy. Aby skutecznie przekazać ci, że jeśli cokolwiek ma szansę zatrzymać lub spowolnić postęp choroby Alzheimera poprzez wiele uzupełniających się mechanizmów, to jest to, szczerze mówiąc, dieta ketogeniczna.

I wreszcie, ten artykuł został napisany, aby obalić błędne przekonanie, że leczenie przepisane przez twojego neurologa stanowi jedyną drogę radzenia sobie z tym, co zostało niedokładnie przedstawione jako tragiczna i nieodwracalna prognoza. Nie jestem pewien, czy tak jest w przypadku, gdy te podstawowe czynniki opisane w tym poście mają dostęp do potężnej interwencji, takiej jak dieta ketogeniczna. Przynajmniej w wielu przypadkach myślę, że spowolnienie postępu jest możliwe.

Nie siedź bezczynnie i nie czekaj, aż pracownicy służby zdrowia nadążą za tempem odkryć naukowych, podczas gdy Twój mózg lub ukochana osoba kontynuuje neurodegenerację do punktu, z którego nie ma odwrotu.

Możesz współpracować z dietetykiem lub dietetykiem przeszkolonym w zakresie diety ketogenicznej, aby im (lub sobie) pomóc. Jeśli cierpisz na wczesne łagodne upośledzenie funkcji poznawczych (MCI) lub na późną fazę choroby Alzheimera i masz wsparcie opiekuna, możesz znaleźć wsparcie i korzyści w mój internetowy program.

Niezależnie od tego, gdzie zdecydujesz się udać po pomoc, nie czekaj.

Jestem tu, by ci powiedzieć, że nikt nie uratuje ciebie ani twojej ukochanej osoby ze szponów demencji. Działanie polegające na wdrożeniu diety ketogenicznej jest wykonalne i jest tam tak wiele wsparcia.

Przesyłam Ci miłość w Twojej podróży.

Jeśli szukasz informacji na temat egzogennych ketonów, pomocne mogą okazać się poniższe artykuły.

Referencje

Achanta, LB i Rae, CD (2017). β-hydroksymaślan w mózgu: jedna cząsteczka, wiele mechanizmów. Badania neurochemiczne, 42(1), 35-49. https://doi.org/10.1007/s11064-016-2099-2

Almulla, AF, Supasitthumrong, T., Amrapala, A., Tunvirachaisakul, C., Jaleel, A.-KKA, Oxenkrug, G., Al-Hakeim, HK i Maes, M. (2022). Ścieżka katabolitu tryptofanu lub kynureniny w chorobie Alzheimera: przegląd systematyczny i metaanaliza. Urzędowy choroby Alzheimera, 88(4), 1325-1339. https://doi.org/10.3233/JAD-220295

Altayyar, M., Nasser, JA, Thomopoulos, D. i Bruneau, M. (2022). Implikacja fizjologicznej ketozy na mózg poznawczy: przegląd narracyjny. Składniki odżywcze, 14(3), artykuł 3. https://doi.org/10.3390/nu14030513

Alves, F., Kalinowski, P. i Ayton, S. (2023). Przyspieszona utrata objętości mózgu spowodowana lekami przeciw-β-amyloidowymi: przegląd systematyczny i metaanaliza. Neurologia, 100(20), e2114 – e2124. https://doi.org/10.1212/WNL.0000000000207156

Objawy choroby Alzheimera: zmiany w mózgu. (nd). Pobrano 21 maja 2023 z https://www.healthline.com/health-news/can-alzheimers-be-detected-30-years-before-it-appears

Ardanaz, CG, Ramírez, MJ i Solas, M. (2022). Zmiany metaboliczne mózgu w chorobie Alzheimera. Międzynarodowy Czasopismo Nauk Molekularnych, 23(7), artykuł 7. https://doi.org/10.3390/ijms23073785

Bohnen, JLB, Albin, RL i Bohnen, NI (2023). Interwencje ketogeniczne w łagodnych zaburzeniach poznawczych, chorobie Alzheimera i chorobie Parkinsona: przegląd systematyczny i krytyczna ocena. Granice w neurologii, 14, 1123290. https://doi.org/10.3389/fneur.2023.1123290

Costantini, LC, Barr, LJ, Vogel, JL i Henderson, ST (2008). Hipometabolizm jako cel terapeutyczny w chorobie Alzheimera. Neuronauka BMC, 9(Suplement 2), S16. https://doi.org/10.1186/1471-2202-9-S2-S16

Croteau, E., Castellano, CA, Fortier, M., Bocti, C., Fulop, T., Paquet, N. i Cunnane, SC (2018). Przekrojowe porównanie metabolizmu glukozy i ketonów w mózgu u zdrowych poznawczo osób starszych, z łagodnym upośledzeniem funkcji poznawczych i wczesną chorobą Alzheimera. Eksperymentalna Gerontologia, 107, 18-26. https://doi.org/10.1016/j.exger.2017.07.004

Cullingford, TE (2004). Dieta ketogeniczna; kwasy tłuszczowe, receptory aktywowane przez kwasy tłuszczowe i zaburzenia neurologiczne. Prostaglandyny, leukotrieny i Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe, 70(3), 253-264. https://doi.org/10.1016/j.plefa.2003.09.008

Cunnane, S., Nugent, S., Roy, M., Courchesne-Loyer, A., Croteau, E., Tremblay, S., Castellano, A., Pifferi, F., Bocti, C., Paquet, N ., Begdouri, H., Bentourkia, M., Turcotte, E., Allard, M., Barberger-Gateau, P., Fulop, T. i Rapoport, S. (2011). METABOLIZM PALIW MÓZGU, STARZENIE SIĘ I CHOROBA ALZHEIMERA. Odżywianie (Burbank, Hrabstwo Los Angeles, Kalifornia), 27(1), 3-20. https://doi.org/10.1016/j.nut.2010.07.021

Dilliraj, LN, Schiuma, G., Lara, D., Strazzabosco, G., Clement, J., Giovannini, P., Trapella, C., Narducci, M. i Rizzo, R. (2022). Ewolucja ketozy: potencjalny wpływ na warunki kliniczne. Składniki odżywcze, 14(17), artykuł 17. https://doi.org/10.3390/nu14173613

Gano, LB, Patel, M. i Rho, JM (2014). Diety ketogeniczne, mitochondria, choroby neurologiczne. Journal of Lipid Research, 55(11), 2211-2228. https://doi.org/10.1194/jlr.R048975

Gómora-García, JC, Montiel, T., Hüttenrauch, M., Salcido-Gómez, A., García-Velázquez, L., Ramiro-Cortés, Y., Gomora, JC, Castro-Obregón, S., & Massieu , L. (2023). Wpływ ciała ketonowego, D-β-hydroksymaślanu, na regulację kontroli jakości mitochondriów za pośrednictwem Sirtuiny 2 i szlaku autofagii-lizosomalnej. Komórki, 12(3), artykuł 3. https://doi.org/10.3390/cells12030486

Grammatikopoulou, MG, Goulis, DG, Gkiouras, K., Theodoridis, X., Gkouskou, KK, Evangeliou, A., Dardiotis, E. i Bogdanos, DP (2020). Do Keto czy nie do Keto? Systematyczny przegląd randomizowanych kontrolowanych badań oceniających wpływ terapii ketogenicznej na chorobę Alzheimera. Postępy w żywieniu, 11(6), 1583-1602. https://doi.org/10.1093/advances/nmaa073

Jarrett, SG, Milder, JB, Liang, L.-P. i Patel, M. (2008). Dieta ketogeniczna zwiększa poziom glutationu w mitochondriach. Journal of Neurochemistry, 106(3), 1044-1051. https://doi.org/10.1111/j.1471-4159.2008.05460.x

Jiang, Z., Yin, X., Wang, M., Chen, T., Wang, Y., Gao, Z. i Wang, Z. (2022). Wpływ diety ketogenicznej na zapalenie nerwów w chorobach neurodegeneracyjnych. Starzenie się i choroby, 13(4), 1146. https://doi.org/10.14336/AD.2021.1217

Kalani, K., Chaturvedi, P., Chaturvedi, P., Kumar Verma, V., Lal, N., Awasthi, SK i Kalani, A. (2023). Mechanizmy mitochondrialne w chorobie Alzheimera: poszukiwanie środków terapeutycznych. Odkrywanie leków dzisiaj, 28(5), 103547. https://doi.org/10.1016/j.drudis.2023.103547

Kashiwaya, Y., Takeshima, T., Mori, N., Nakashima, K., Clarke, K. i Veech, RL (2000). D-β-hydroksymaślan chroni neurony w modelach choroby Alzheimera i Parkinsona. Proceedings of the National Academy of Sciences, 97(10), 5440-5444. https://doi.org/10.1073/pnas.97.10.5440

Dieta ketogeniczna łagodzi zaburzenia poznawcze i zapalenie nerwów w mysim modelu choroby Alzheimera — Xu — 2022 — CNS Neuroscience & Therapeutics — Wiley Online Library. (nd). Pobrano 24 maja 2023 z https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/cns.13779

Koh, S., Dupuis, N. i Auvin, S. (2020). Dieta ketogeniczna a neurozapalenie. Badania nad padaczką, 167, 106454. https://doi.org/10.1016/j.eplepsyres.2020.106454

Kong, G., Wang, J., Li, R., Huang, Z. i Wang, L. (2022). Dieta ketogeniczna łagodzi stany zapalne poprzez hamowanie inflammasomu NLRP3 w chorobie zwyrodnieniowej stawów. Badania i terapia zapalenia stawów, 24, 113. https://doi.org/10.1186/s13075-022-02802-0

Kumar, A., Sharma, M., Su, Y., Singh, S., Hsu, F.-C., Neth, BJ, Register, TC, Blennow, K., Zetterberg, H., Craft, S. , & Deep, G. (2022). Małe zewnątrzkomórkowe pęcherzyki w osoczu ujawniają molekularne efekty zmodyfikowanej diety śródziemnomorskiej-ketogenicznej u uczestników z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi. Komunikacja mózgowa, 4(6), fcac262. https://doi.org/10.1093/braincomms/fcac262

Lilamand, M., Mouton-Liger, F. i Paquet, C. (2021). Terapia dietą ketogeniczną w chorobie Alzheimera: zaktualizowany przegląd. Aktualna opinia w zakresie żywienia klinicznego i opieki metabolicznej, Publikuj przed drukiem. https://doi.org/10.1097/MCO.0000000000000759

Macdonald, R., Barnes, K., Hastings, C. i Mortiboys, H. (2018). Nieprawidłowości mitochondrialne w chorobie Parkinsona i chorobie Alzheimera: czy mitochondria mogą być ukierunkowane terapeutycznie? Transakcje Towarzystwa Biochemicznego, 46(4), 891-909. https://doi.org/10.1042/BST20170501

Mentzelou, M.; Dakanalis, A.; Vasios, GK; Gialeli, M.; Papadopoulou, SK; Giaginis, C. Związek diety ketogenicznej z chorobami neurodegeneracyjnymi i psychicznymi: przegląd zakresu od badań podstawowych do praktyki klinicznej. Składniki odżywcze 2023, 15, 2270. https://doi.org/10.3390/nu15102270

Milder, J. i Patel, M. (2012). Modulacja stresu oksydacyjnego i funkcji mitochondriów przez dietę ketogeniczną. Badania nad padaczką, 100(3), 295-303. https://doi.org/10.1016/j.eplepsyres.2011.09.021

Dysfunkcja mitochondriów w patologiach człowieka | CYFROWY.CSIC. (nd). Pobrano 24 maja 2023 z https://digital.csic.es/handle/10261/152309

Murakami, M. i Tognini, P. (2022). Mechanizmy molekularne leżące u podstaw bioaktywnych właściwości diety ketogenicznej. Składniki odżywcze, 14(4), artykuł 4. https://doi.org/10.3390/nu14040782

A. Napolitano, D. Longo, M. Lucignani, L. Pasquini, MC Rossi-Espagnet, G. Lucignani, A. Maiorana, D. Elia, P. De Liso, Dionisi-Vici , C. i Cusmai, R. (2020). Dieta ketogeniczna zwiększa poziom glutationu in vivo u pacjentów z padaczką. Metabolity, 10(12), artykuł 12. https://doi.org/10.3390/metabo10120504

Pflanz, NC, Daszkowski, AW, James, KA i Mihic, SJ (2019). Modulacja ciał ketonowych kanałów jonowych bramkowanych ligandem. Neuropharmacology, 148, 21-30. https://doi.org/10.1016/j.neuropharm.2018.12.013

Pietrzak, D., Kasperek, K., Rękawek, P. i Piątkowska-Chmiel, I. (2022a). Terapeutyczna rola diety ketogenicznej w zaburzeniach neurologicznych. Składniki odżywcze, 14(9), artykuł 9. https://doi.org/10.3390/nu14091952

Pietrzak, D., Kasperek, K., Rękawek, P. i Piątkowska-Chmiel, I. (2022b). Terapeutyczna rola diety ketogenicznej w zaburzeniach neurologicznych. Składniki odżywcze, 14(9), 1952. https://doi.org/10.3390/nu14091952

Raulin, A.-C., Doss, SV, Trottier, ZA, Ikezu, TC, Bu, G. i Liu, C.-C. (2022). ApoE w chorobie Alzheimera: patofizjologia i strategie terapeutyczne. Neurodegeneracja molekularna, 17(1), 72. https://doi.org/10.1186/s13024-022-00574-4

Rho, J. i Staffstrom, C. (2012). Dieta ketogeniczna jako paradygmat leczenia różnorodnych zaburzeń neurologicznych. Frontiers in Pharmacology, 3. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fphar.2012.00059

Ribarič, S. (2023). Wykrywanie wczesnego spadku zdolności poznawczych w chorobie Alzheimera za pomocą oceny strukturalnej i funkcjonalnej synaptycznych mózgu. Biomedycyna, 11(2), artykuł 2. https://doi.org/10.3390/biomedicines11020355

Schain, M. i Kreisl, WC (2017). Zapalenie nerwów w chorobach neurodegeneracyjnych — przegląd. Aktualne raporty z neurologii i neuronauki, 17(3), 25. https://doi.org/10.1007/s11910-017-0733-2

Sharma, C. i Kim, SR (2021). Łączenie stresu oksydacyjnego i proteinopatii w chorobie Alzheimera. Przeciwutleniacze, 10(8), artykuł 8. https://doi.org/10.3390/antiox10081231

Şimşek, H. i Uçar, A. (2022). Czy terapia dietą ketogeniczną jest lekarstwem na chorobę Alzheimera lub łagodne zaburzenia poznawcze?: narracyjny przegląd randomizowanych kontrolowanych badań. Postępy w gerontologii, 12(2), 200-208. https://doi.org/10.1134/S2079057022020175

Simunkova, M., Alwasel, SH, Alhazza, IM, Jomova, K., Kollar, V., Rusko, M., & Valko, M. (2019). Zarządzanie stresem oksydacyjnym i innymi patologiami w chorobie Alzheimera. Archiwa Toksykologii, 93(9), 2491-2513. https://doi.org/10.1007/s00204-019-02538-y

Sridharan, B. i Lee, M.-J. (2022). Dieta ketogeniczna: obiecująca kompozycja neuroprotekcyjna do zarządzania chorobą Alzheimera i jej mechanizmami patologicznymi. Aktualna medycyna molekularna, 22(7), 640-656. https://doi.org/10.2174/1566524021666211004104703

Strope, TA i Wilkins, HM (2023). Białko prekursorowe amyloidu i mitochondria. Aktualna opinia w neurobiologii, 78, 102651. https://doi.org/10.1016/j.conb.2022.102651

Thakur, S., Dhapola, R., Sarma, P., Medhi, B. i Reddy, DH (2023). Zapalenie nerwów w chorobie Alzheimera: aktualny postęp w sygnalizacji molekularnej i terapii. Zapalenia, 46(1), 1-17. https://doi.org/10.1007/s10753-022-01721-1

Varesi, A., Pierella, E., Romeo, M., Piccini, GB, Alfano, C., Bjørklund, G., Oppong, A., Ricevuti, G., Esposito, C., Chirumbolo, S., & Pascale, A. (2022). Potencjalna rola mikroflory jelitowej w chorobie Alzheimera: od diagnozy do leczenia. Składniki odżywcze, 14(3), 668. https://doi.org/10.3390/nu14030668

Styl życia i strategie zapobiegania demencji naczyniowej — ProQuest. (nd). Pobrano 27 stycznia 2022 z https://www.proquest.com/openview/44d6b91873db89a2ab8b1fbe2145c306/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y

Wang, J.-H., Guo, L., Wang, S., Yu, N.-W. i Guo, F.-Q. (2022). Potencjalne mechanizmy farmakologiczne β-hydroksymaślanu dla poprawy funkcji poznawczych. Aktualna opinia w farmakologii, 62, 15-22. https://doi.org/10.1016/j.coph.2021.10.005

Warren, CE, Saito, ER i Bikman, BT (nd). Dieta ketogeniczna poprawia sprawność mitochondriów hipokampa. 2.

Xu, Y., Zheng, F., Zhong, Q. i Zhu, Y. (2023). Dieta ketogeniczna jako obiecująca interwencja nielekowa w chorobie Alzheimera: mechanizmy i implikacje kliniczne. Urzędowy choroby Alzheimera, 92(4), 1173-1198. https://doi.org/10.3233/JAD-230002

Yassine, HN, Self, W., Kerman, BE, Santoni, G., Navalpur Shanmugam, N., Abdullah, L., Golden, LR, Fonteh, AN, Harrington, MG, Gräff, J., Gibson, GE, Kalaria, R., Luchsinger, JA, Feldman, HH, Swerdlow, RH, Johnson, LA, Albensi, BC, Zlokovic, BV, Tanzi, R., … Bowman, GL (2023). Metabolizm żywieniowy i bioenergetyka mózgowa w chorobie Alzheimera i pokrewnych demencjach. Alzheimer's & Dementia, 19(3), 1041-1066. https://doi.org/10.1002/alz.12845

Yin, JX, Maalouf, M., Han, P., Zhao, M., Gao, M., Dharshaun, T., Ryan, C., Whitelegge, J., Wu, J., Eisenberg, D., Reiman , EM, Schweizer, FE i Shi, J. (2016). Ketony blokują wejście amyloidu i poprawiają funkcje poznawcze w modelu choroby Alzheimera. Neurobiology of Aging, 39, 25-37. https://doi.org/10.1016/j.neurobiolaging.2015.11.018

Younes, L., Albert, M., Moghekar, A., Soldan, A., Pettigrew, C. i Miller, MI (2019). Identyfikacja punktów zmiany w biomarkerach podczas przedklinicznej fazy choroby Alzheimera. Granice starzenia się neurologii, 11. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnagi.2019.00074

Yudkoff, M., Daikhin, Y., Nissim, I., Lazarow, A. i Nissim, I. (2004). Dieta ketogeniczna, metabolizm glutaminianu mózgu i kontrola napadów. Prostaglandyny, leukotrieny i Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe, 70(3), 277-285. https://doi.org/10.1016/j.plefa.2003.07.005

Zhu, H., Bi, D., Zhang, Y., Kong, C., Du, J., Wu, X., Wei, Q. i Qin, H. (2022). Dieta ketogeniczna w chorobach człowieka: mechanizmy leżące u podstaw i potencjał wdrożeń klinicznych. Transdukcja sygnału i terapia celowana, 7(1), artykuł 1. https://doi.org/10.1038/s41392-021-00831-w